Bu da Böyle Bir Hikaye İşte -2

Bilirsiniz ki lisede belli başlı popüler kız grupları vardır ve genelde birbirilerinden nefret ederler.Ben de lisede böyle bir popüler gruptaydım. Aslında gruptaki kızlardan farklıydım ama ergenliğin verdiği şeyle onlara aitmişim gibi hissediyordum.

Herneyse..11. sınıftayım.Ben diğer kız gruplarına karşı pek gıcık değildim.Diğer grup arkadaşlarım giderler başka grup kızlarıyla tartışmalara girerlerdi.Ben umursamazdım.Okulun sevgi pıtırcığıydım adeta.Herkes liseli olmanın verdiği havayla kendini büyük göstermeye çalışırken ben kahkül ve iki kulak saçlarımla sevimli bir kız profili çizmekten memnundum:)

Herkesi seviyordum da bir kız hariç.Yan sınıfımda benim gibi kahküllü benden biraz kısa bir kız vardı.Karşılıklı sevmiyoruz birbirimizi yani.Herkese gülümseyen ben onunla göz göze geldiğimde ortalıkta vahşi batı müziği esiyor böyle:) Nasıl gıcığız birbirimize.

O ara ben perpayı(perşembe pazarı) yeni keşfettim.Perşembe gittim pazara varımı yoğumu hırkalara verdim.Eve giderken ne hayaller kurdum.Şu çorabımı giyeyim,saçımı şöyle yapayım.Çıkarıp çıkarıp hırkalarıma bakıyorum.Kimsede olmayacak okulda en farklı ben olucam diye nasıl mutluyum. Ertesi gün aldıklarımdan en güzeli olan griyi geçirdim üstüme uça uça okula gittim.Bahçede etrafıma bakınıyorum havalı havalı.Derken o gıcık kız geldi.Üzerinde de aynı hırka! Dannnnn!! O an birbirimize bakışımızı görseniz korkar kaçarsınız.

Ertesi hafta gittim gene pazara.Tezgahların en altlarını didikledim farklınında farklısı,artık tamamen benim zevkimin en uç noktası şeyler aldım.İmkansız dedim ya bunu almaz alamaz.Benim aldığım hırkayı bulamaz.Ertesi gün okula gittim.Yine aynı!! Birbirimizin üstüne atlamamak için zor duruyorduk artık.

Sinirimizden birbirimizin kuyusunu kazmaya başlamıştık.Ben onu saçını toplamıyor,cep telefonuyla gördüm gibi yalanlarla nöbetçi hocalara şikayet ediyordum.Oda benim bla bla mağazasından aldım dediğim tişörtlerimi pazardan aldığımı her gördüğü yerde bas bas bağırarak açık ediyordu.

Birbirimizden resmen nefret ediyorduk.Neyse ki aynı sınıfta değildik. Derkeeeen.Kader bir oyun oynadı ve son sınıfta bizi kardılar o cadı kızla aynı sınıfa düştüm. Sınıfımı değiştirmek için elimden ne geliyorsa yaptım.Koridorda kendimi yerlere atarak ben o sınıfta okumam diye ağladım bile ama olmadı,değiştirmediler sınıfımı.Alışayım diye sınıf başkanı yaptılar.O hadi neyse de tuttular o kızın önüne oturttular.

İnsan herşeye alışıyor işte. O sınıfa da alıştım.İnsanlarla sohbet etmeye başladım.Bir kızla arkadaşta oldum. Ama bu kız benim sevmediğim kızın yakın arkadaşıydı.Mecburen zordan zordan onla da konuşmaya başladık.İlk soğuk konuşurken zamanla şu laflar dönmeye başladı aramızda.

Ohaa bende iskenderi çok severim. :)
Karpuz-çilekli sodayı sende mi seviyorsun. Bende sadece ben seviyorum zannederdim:)
Of bende matematikten anlamıyorum.
Bende o diziyi çok seviyorum.
Seninde mi favori şarkın o? :) Bende bayılıyorum:)
Aaa gene aynı anda aynı şeyi söyledik.

Bir baktık ki biz aynıyız. Her seferinde aynı şeyleri almamızın da açıklaması bu! :)

Sonra lise bitti ama biz hiç kopmadık.Lise sonda tanışıpta lise hayatımızı saçma insanlarla geçirdiğimiz için hep pişman olduk.

Mars Kedi'mle de böyle başladı hikayem işte:)

Canım kenkuşum.Ne olursa olsun,ne yaparsan yap ben hep senin yanındayım unutma:)

Rapunzeliçeniz sizi öper:)