İnsan kıskanmaktan yorulur mu??

Merhaba. Ben bu konuda yazmayı düşünüyordum ki (sadece düşünüyodum) domat'ın yazdığını gördüm banada heves geldi. Sevgili izleyicilerim bana bir akıl verin kafayı yicem. A kişisini kıskanmaktan yoruldum ben (o da kıskanılmaktan) Ya biz 3.5 senedir beraberiz bunun 3 senesi uzaktan sürdü.Birbine 525 km uzaklıkta şehirlerde yanyana olmayı hayal ederek geçirdik. tek zorluğumuz uzaklıktı başka hiçbir kavgamız gürültümüz yoktu. Onun çok arkadaşı vardı ama hepsi erkekti sadece bi kız vardı onunda numarası bende vardı problem yoktu.Kıskanıyordum gene ama küçük kıskançlıklar yani süt kardeşini falan(evet kendisi kız) . Neyse bu yaz hayalimiz gerçek oldu sevgilim burayı kazandı.Sevinçten uçuyoruz böyle.Herşey mükemmel olacak hayaller kuruyoruz.Hayallerde artık hiç kavga yok uzaklık yok(oh mis)

Ama öyle olmadı.Okul başladı.Sevgilim arkadaşlar edinmeye başladı.Ve birçoğu kız.( of anlatırken bile ağlıyorum) tamam hepsiyle tanıştım beni tanıyolar. Ama bu onları durdurmuyo. hareketleri, tavırları, konuşmaları çok samimi üstelik benim yanımda.Bu bana ne düşündürüyo.Diyorum bunlar benim yanımda böyleyse ben yokken nasıllar kimbilir.Söylüyorum bunu benimkine dio "yok öyle birsey samimi değiliz " ama öyleler işte ve ben İSTEMİYORUM...Sürekli kavga ediyoruz bu yüzden dün ayrılıyorduk nerdeyse. Tamam benim sevgilim beni seviyo onlar umrunda değil biliyorum.Tamam kızlarda sevgilime o gözle bakmıyolar(şimdilikkkk) ama ya niye dokunsunlar ya benimde okulda arkadaşım var iki tane erkek ben niye onlara öyle samimi davranmıyorum..ya bakın ne oldu mesela geçende ssinemaya gittiğimiz gün ben sevgilimden erken vardım.İşte onun arkadaşları gelmişti.onlarda selamlaştım.(kızları öptüm erkeklerin elini sıktım ) sonnra arkamı bi döndüm sevgilim geliyo tam ona doğru hamle yaptım ki kız benden önce koştu öptü.Napayım şimdi ben???? surat yapıyorum bu sefer kavga ediyoruz.:Valla çok yoruldum artık ya .Of yazamıcam daha fazla gideyim suratımı yıkayım ekranı görmüom...